Zespół Aspergera, jest bardzo skomplikowanym i niejednolitym zaburzeniem. Trudno go zdiagnozować, często pozostaje niewykryty przez całe życie. Jest bardzo wiele źródeł opisujących problem zaburzeń ze spektrum autyzmu u dzieci. Zdecydowanie mniejsza ilość publikacji dotyczy ZA u osób starszych. ZA u dorosłych charakteryzuje się tym, że niezdiagnozowana w dzieciństwie osoba żyje nie mając narzędzi, aby chronić się przed pułapkami w neurotypowym świecie. W wielu przypadkach prowadzi to do frustracji wynikającej z niezrozumienia i nieadekwatnych reakcji społeczeństwa na działania takiej osoby. Osoby mające ZA często wyróżniają się zachowaniem, zainteresowaniami, światopoglądem czy wyglądem, które w neurotypowym świecie są uznawane za dziwne bądź ekscentryczne. Aspergerowcy są przy tym dobrymi obserwatorami, więc widzą, że reakcje otoczenia często nie są sprawiedliwe, ani adekwatne do ich dobrych intencji. Filozofia w stylu jeśli ja nie krzywdzę innych, to inni nie powinni krzywdzić mnie nie zawsze jest skuteczna i takie osoby często stają się ofiarami prześladowań i nadużyć ze strony kolegów z klasy, osiedla, czy pracy.
Wszystko to prowadzi do wykształcenia się umysłu podatnego na problemy, którym można skutecznie zaradzić na czas. Sytuacja się zmienia gdy te problemy są rozpoznane we właściwym momencie. Osoba która jest samoświadoma i posiada podstawową wiedzę z zakresu psychologii lub jest w kontakcie ze specjalistą jest w stanie sobie poradzić z wieloma takimi problemami zanim staną się dużym ciężarem w życiu. Często jest tak, że osoby z ZA są wcześniej leczone na jedną lub więcej z tych problemów. Jest to zwykle jednak walka z objawami, a nie z przyczyną problemów. Każdy z tych problemów może objawiać się w różny sposób u różnych osób. Poniżej znajduje się kilka z najczęściej występujących problemów wraz ze skróconym opisem. Należy pamiętać, ze ta lista jest niewyczerpana oraz że część z tych zaburzeń może wymagać pomocy specjalisty włączając w to leczenie farmakologiczne.
- Depresja – uważana za chorobę ludzkości XXI wieku. Badania mówią, że ponad połowa dorosłych autystyków ma, miała lub będzie mieć epizody depresji. Dodatkowo, w tej grupie zauważalna jest tendencja do występowania depresji u osób z ponadprzeciętnym ilorazem inteligencji.
Należy pamiętać, że depresja jest chorobą śmiertelną i nie można jej bagatelizować. Depresja sama nie mija, a próbowanie być wesołym i ukrywanie jej objawów może prowadzić do pogorszenia stanu. Osoba podejrzewająca u siebie depresję powinna udać się do specjalisty i przyjąć odpowiednie leczenie, które zwykle przynosi dobre skutki. Szczególnie alarmującym objawem depresji mogą być myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu. TYCH SYMPTOMÓW NIE MOŻNA IGNOROWAĆ! Napisz do nas jeśli nie wiesz gdzie się udać i jak sobie poradzić z tym problemem.
2. Alkoholizm i uzależnienia od innych używek – Często jest tak, że osoby mające wysoki poziom stresu w życiu odkrywają, że alkohol przynosi im ulgę. Jest to jednak bardzo złe rozwiązanie. Alkohol nie dość, że jest jednym z mocniejszych depresantów, prowadzi do zaostrzenia wielu problemów oraz prowadzi do uzależnienia. Również i w tym przypadku pomoc specjalisty w leczeniu tej choroby jest niezbędna. Alkoholizm jest również chorobą powiązaną z regulacją życia emocjonalnego.
Bez psychoterapii, alkoholik może przestać pić, ale najprawdopodobniej znajdzie inną nerwicę, inne uzależnienie, które pozwoli mu regulować emocje. Może to być seks, praca, a nawet zachowania natrętne.
Chęć samodzielnego wyleczenia się z alkoholizmu wynika ze wstydu i niechęci mówienia komukolwiek o swoim problemie. Warto jednak się przełamać. Chęć samodzielnego wyjścia z alkoholizmu świadczy o bardzo dużej motywacji do zmiany, a to właśnie dzięki takiej motywacji i determinacji może się udać. Nie wolno zaprzepaścić takiej szansy – lepiej udać się po pomoc do specjalisty uzależnień i z większą pewnością sukcesu rozpocząć leczenie.
Rozmowa z terapeutą uzależnień Robertem Rutkowskim. Warto obejrzeć nawet jeśli problem Cię nie dotyczy:
3) Fobia społeczna – Fobia to skrajny punkt na skali lęku. Diagnozuje się ją wtedy, gdy lęk jest uporczywy, nieproporcjonalny do zagrożenia, paraliżuje i obezwładnia. Chorzy przeżywają gehennę za każdym razem, gdy muszą wyjść po zakupy, porozmawiać z obcym, załatwić coś w urzędzie, czy wsiąść do autobusu. Fobię można i należy skutecznie leczyć. Jeśli fobia przybrała postać uniemożliwiającą prawidłowe funkcjonowanie z pomocą przychodzi terapeuta poznawczo-behawioralny, który uczy jak korygować niepoprawne wzorce zachowań i umożliwia poprawę komfortu życia. Dodatkowo dostępne są również leki łagodzące stany lękowe. Więcej o fobii społecznej można przeczytać tutaj.
4) Zaburzenia Obsesyjno-Kompulsywne (OCD) – Są to nawracające natrętne myśli lub wyobrażenia, które wymykają się spod kontroli oraz charakteryzują się intensywnością i uporczywością, potrafią zakłócić choremu jego plany, pomysły, marzenia, pojawiają się nagle i pomimo wysiłku woli nie chcą ustąpić. Czynności które nie wiedzieć czemu wykonuje w sposób powtarzalny i przewlekły, są często rozbudowane do całych serii rytualnych zachowań. Kiedy chory ich zaniecha, odczuwa lęk, niepokój. Aby tego uniknąć uparcie je realizuje, pomimo dezaprobaty bliskich lub otoczenia.
5) Choroba Dwubiegunowa – Jej główną cechą jest występowanie epizodów depresji, manii, hipomanii lub epizodów mieszanych. Pomiędzy tymi okresami występują okresy remisji. Jest to choroba na tyle poważna, że charakteryzuje się częściową lub zupełną niezdolnością do wykonywania pracy zarobkowej. Rozpoczyna się najczęściej w młodym wieku. Bardzo trudno jest ją zdiagnozować. Przebieg i rokowania uzależnione są przede wszystkim od wczesnego wykrycia.
Inne, wybrane zaburzenia, które mogą występować z Zespołem Aspergera:
- Aleksytymia
- Dysgrafia, dysleksja, dysortografia etc
- Epilepsja
- Prosopagnozja (ślepota twarzy)
- Psychoza
- Zaburzenia Lękowe
- Zespół Tourette’a
- ADHD
- Zaburzenia Hormonalne
- Zespół Łamliwego Chromosomu X