Test przesiewowy na Zespół Aspergera. Test AQ jest przeznaczony dla osób dorosłych. Test składa się z 50 krótkich pytań. Jego wypełnienie zajmuje około 5 minut.
Właśnie się dowiedziałem, że mogę być osobą autystyczną. Co robić?
Dla większości osób początkowy okres świadomości o swoim autyzmie nie jest łatwy. Możemy ułatwić Ci przejście przez ten okres.
Fakty i mity o Spektrum Autyzmu
Fakty i statystyki dotyczące autyzmu, w tym liczba osób z autyzmem na świecie, statystyki, liczba osób z autyzmem mających trudności w uczeniu się, podział według płci, orientacji seksualnej, wiary, historia badań nad autyzmem oraz niektóre powszechne mity i fakty na temat autyzmu i syndromu Aspergera.
Jak uzyskać pomoc?
Osoby autystyczne mogą liczyć na różne rodzaje pomocy. Zależnie od problemów, które doświadczają mogą uzyskać spersonalizowane wsparcie mające na celu rozwiązanie konkretnych problemów.
Sprawdź jaki masz wynik w AQ teście
AQ test jest narzędziem, które pomaga zdiagnozować dorosłe osoby z Zespołem Aspergera. Test jest darmowy, a wyniki są dostępne bez rejestracji.
„Ja myślę i czuję tak samo jak inne dzieci. I chciałbym się tak samo zachowywać. Ale nie umiem. Ciągle robię dziwne rzeczy i wszyscy myślą, że jestem głupkiem. Ale mnie naprawdę ubrania bolą, dlatego krzyczę, (…) I światło mnie boli, i hałas. Dlatego chodzę w kominiarce. Wtedy mi się nic nie stanie, bo jestem schowany. Ale rodzice chyba tego nie lubią (…) Ale ja muszę. Wtedy się tak nie boję wszystkiego. I muszę się zawijać w koc i włazić pod materac. Lubię być taki ściśnięty, wtedy się uspokajam. Ale nie lubię, jak ktoś mnie dotyka. Nawet mama. To niemiłe. Wrzeszczę zawsze jak mnie boli albo jak się boję. A bolą mnie różne hałasy. Na przykład, jak dzwoni telefon, to mi się wydaje, że on mi dzwoni w głowie. I boję się spuszczania wody. I deszczu się boję. Jak on pada, to tak jakby ktoś strzelał.”
Czytaj więcejJeden na dziesięciu autystyków nie potrafi mówić, dziewięciu na dziesięciu nie ma stałej pracy, czterech na pięciu dorosłych autystyków jest wciąż zależnych od swoich rodziców. Większość z nich musi zmierzyć się z twardymi i trudnymi konsekwencjami życia w świecie, który nie został skonstruowany tak, aby odpowiadać ich priorytetom i interesom.
Niektórzy ludzie z autyzmem wiodą życie w ciszy, zamknięci w sobie, inni szaleją, bo rzeczywistość ich przytłacza. Niektórzy z nich nigdy nie nauczą się poprawnie dziękować. Są jednak tacy, którym ten zwrot tak lekko przechodzi przez usta, że sprawiają wrażenie, jakby rozumieli, co im się właśnie wymsknęło. Niektórzy ludzie z autyzmem chętnie się śmieją i dużo gadają, inni są raczej rzeczowi i małomówni. Niektórzy ludzie z autyzmem rozpaczają z powodu przygnębiających myśli, inni zasiedlają słoneczną stronę życia. Życie w autyzmie jest kiepskim przygotowaniem do życia w świecie bez autyzmu. Uprzejmość zastawiła wiele pułapek, w które można wpaść. Ludzie z autyzmem żadnej nie ominą; są w tym mistrzami.